OSIEDLE MIESZKANIOWE PRAGA II
Udany przykład budownictwa okresu komunizmu
(na
podstawie artykuły Betonowe Dziedzictwo, Architektura w Polsce czasów komunizmu
autorstwa Andrzeja Basisty)
Autor
Piotr
Aniśko
W Polsce, po zakończeniu II Wojny Światowej nie nastała
całkowita wolność. Związek Radziecki, który idąc na Berlin uwolnił Polskę z rąk
niemieckiego okupanta nie miał zamiaru pozostawić wolnej Polski. W 1945
skończyła się w Polsce wojna lecz wolność nie nastała, zaczęły się czasy
komunizmu, które trwały aż do 1989 roku. Komunizm w Polsce oddziaływał na
prawie każdą część życia społecznego czy też rozwoju gospodarczego. Komunizm,
determinował także system polskiego budownictwa. System ten doskonale opisuje Andrzej
Basista w sowim artykule pt. Betonowe
Dziedzictwo, Architektura w Polsce czasów komunizmu.
Basista w swoim artykule demaskuje
problemy z jakimi musiało zmagać się budownictwo w okresie komunizmu.
Podporządkowanie architektury przemysłowi budowlanemu to jeden z takich
problemów. Ostateczny obraz projektowanego budynku nie zależał wyłącznie od
architektów. Specjaliści musieli dojść do porozumienia również z firmami, które
miały owy budynek wybudować. Należało dostosować projekt do możliwości budowlanych,
którymi dysponowała dana firma. Kolejny problem, który został przedstawiony to
ograniczona dostępność do materiałów budowlanych oraz ustalane terminy odbioru
budynków. Nierealne terminy wykończenia były częstym przypadkiem w procesie
budowy. Warto zauważyć, że do nierealnego terminu dochodziła jeszcze niekiedy
mocno ograniczona dostępność materiałów budowlanych. Nie mogło się to kończyć
inaczej, jak słaba jakość wykonania budynków, stosowanie nowatorskich rozwiązań
przez budowlańców, które zazwyczaj były wątpliwej jakości. Wszystko to składało
się później na powszechną niską jakość nowowybudowanych obiektów. Dodatkowo, na
uwagę zasługuje fakt, że ustalanie nierealnych terminów odbioru wpływało także
na bezpieczeństwo robotników. Spiesząc się z wykańczaniem, nierzadkie były
wypadki, zwłaszcza wypadki śmiertelne. Jak podaje Basista, na przełomie lat 50.
i 60. odnotowano ponad sto dwadzieścia takich wypadków.
Ratunkiem na poprawę niskiej
jakości budownictwa miała być technologia wielkiej płyty. Wprowadzono ją w
latach 60. jednak swój prawdziwy rozkwit przeżywała w połowie lat 70. i 80.
Budowa z wykorzystanie technologii wielkiej płyty była o wiele szybsza od
tradycyjnych metod budownictwa. Stwarzało to możliwości do zrealizowania
narzucanych nierealnych terminów. Niestety, zastosowanie tej technologii tylko
pogorszyło sytuację. Basista stwierdza: Nieelastyczny system konstrukcyjny
skomplikował układy mieszkań, kształt przestrzenny budynków uległ dalszemu
uproszczeniu, zniknęły resztki detalu, wzrosła monotonia jednakowych,
powtarzalnych jednostek, wzrosło więc również poczucie anonimowowści.
Budownictwo czasów komunizmu pozostawiło swoje
dziedzictwo w obecnym wyglądzie miejskiej przestrzeni. Opisane w artykule
Basisty negatywne aspekty budownictwa w okresie komunizmu nie zawsze utrudniały
pracę przy wszystkich osiedlach realizowanych w tamtych czasach. Jednym z
osiedli, które doskonale poradziło sobie z przeszłymi trudnościami oraz udanie
funkcjonuje do dzisiaj jest Osiedle Praga II.
Osiedle Praga II
zlokalizowane jest w Warszawie na Pradze Północ. Realizowane w latach 1949-1960
zachowało swój oryginalny wygląd do czasów współczesnych.
Projektantami osiedla Praga II byli Jerzy Gieysztor i
Jerzy Kumelowski. Swoją koncepcję oparli na początku o wygląd sąsiedniego
osiedla Praga I jednak zostali skrytykowani za podążanie w ślad za zachodnimi
trendami więc postanowili przekształcić swój projekt w duchu socrealizmu.
Projektowany obszar zajmował 50 hektarów, zaplanowano na nim 7 kolonii
mieszkaniowych dla 20 tysięcy mieszkańców. Wielki plac (obecnie Plac gen.
Józefa Hallera) miał stanowić centrum życia społecznego mieszkańców
projektowanego osiedla. Plac otoczony miał być monumentalną zabudową zaś oś
kompozycyjną miały stanowić dwa wieżowce. W trakcie budowy osiedla,
postanowiono jednak porzucić pomysł budowy dwóch wieżowców. Warto jednak
zauważyć, że pomimo ówczesnych problemów z jakimi musiało uporać się
budownictwo, powstało kompleksowe osiedle, które zapewniało liczne punkty
usługowe oraz bogate zaplecze socjalne. Osiedle Praga II zwane potocznie
praskim MDM stało się samowystarczalnym, oderwanym od otaczającej zabudowy,
oryginalnym miasteczkiem w centrum wielkiej europejskiej stolicy.
Ówczesny Plac Leńskiego tuż po ukończonej budowie osiedla
Praga II. różnił się od obecnego Placu gen. Józefa Hallera którego przestrzeń
wygląda zdecydowanie ciekawiej niż tuż po ukończeniu budowy. Zieleń miejska
dodała uroku temu placu, który otoczony jest przeskalowaną, monumentalną
zabudową. Pomimo upływu tak długiego okresu czasu jakim jest pół wieku, stan
techniczny budynków wchodzących w skład Osiedla Praga II jest dobry. Mieszkańcy
nie są narażeni na przypadkowo odpadające tynki zaś większość mieszkań jest
odremontowana. Mieszkania spełniają standardy budownictwa a życie społeczne na
Placu gen. Józefa Hallera rozkwita dzięki dobrze zagospodarowanej oraz
utrzymanej w nienagannym stanie zieleni miejskiej. Warto zanotować fakt
niedawnego wybudowania na placu otwartej publicznej siłowni z której z wielką
chęcią korzystają mieszkańcy osiedla ale także mieszkańcy pozostałej części
warszawskiej Pragi. Plac gen. Józefa Hallera jest miejscem częstych spotkań
oraz celem licznych spacerów.
Osiedle Praga II w dzisiejszych czasach funkcjonuje
bardzo dobrze. Mieszkańcy chwalą sobie okolice a utrzymana bogata oferta usług
i wystarczające zaplecze socjalne ułatwia funkcjonowanie mieszkańcom osiedla. W
celu, potwierdzenia wyjątkowości osiedla Praga II warto przeanalizować wartości
nieruchomości w Warszawie z danymi na 2012 rok.
Ceny nieruchomości na
warszawskiej Pradze nie są tak wysokie jak na lewym brzegu miasta, dlatego na
uwagę zasługuje fakt iż chcąc kupić mieszkanie na rynku wtórnym na Osiedlu Praga
II musimy liczyć się z wydatkiem rzędu od 7 do 9 tysięcy złotych za 1 m2 powierzchni.
Warto zauważyć także, że Osiedle Praga II jest jednym z droższych miejsc na
warszawskiej Pradze ograniczając się do rynku wtórnego. Na mapie widać, że
oprócz Osiedla Praga II są także lokalizacje o podobnej cenie lub nawet wyższej
jednak należy pamiętać, że omawiane osiedle jest jednym z najstarszych jakie
wybudowano na Pradze po II Wojnie Światowej.
Mieszkania o podobnej cenie lub wyższej w dużej mierze pochodzą z okresu
lat 80. i 90. Dzięki analizie wartości nieruchomości na warszawskiej Pradze
można pokazać jak funkcjonalne i charakteryzujące się dobrym stanem technicznym
pomimo upływu ponad 50 lat jest Osiedle Praga II.
Osiedle Praga II jest dzisiaj oryginalnym i unikatowym
osiedlem mieszkaniowym w skali stolicy Polski. Przykład tej realizacji
pokazuje, że nie wszystkie osiedla wybudowane w czasach komunizmu znajdują się
w złym stanie technicznym oraz nie przyciągają ludzi. Zagospodarowany centralny
plac osiedla, spełnia funkcje miejskiego placu a dobrze utrzymana zieleń
miejska dodaje niepowtarzalnego uroku całemu osiedlu.
Źródła:
1. A. Basista, Betonowe Dziedzictwo, Architektura w Polsce
czasów komunizmu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków, 2001r.
2. http://www.praskimdm.pl/
3. http://www.muzeumpragi.pl/?a=127
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz